Tatlı Buluş

Bir gün Ruth Wakefield’ın canı kurabiye çekmişti ama öyle herhangi bir kurabiye değil, yeni ve farklı bir kurabiye… Bunu yapabilecek en doğru kişiydi Ruth.

1930’larda Ruth ve eşi; Whitman, Massachusetts’te Toll House restoranını işletiyordu. Toll House, Boston ve Cod Burnu arasındaki yolda yer alan meşhur bir duraktı. Dönemin en iyi oyuncuları, şarkıcıları ve ünlülerinin hepsi orada yemek yerdi. Ruth da restoranın leziz yemekleriyle ilgilenirdi.

Ruth, üniversitede aşçılık okumuştu ve işinin ehliydi. İnsanlar, onun tattığı her yemeği tarifine bakmadan hazırlayabileceğini söylerdi. O, her zaman yeni şeyler öğrenir ve denerdi. Her Ocak ayında, eşiyle Fransa ve Mısır gibi ülkelere seyahat edip o yerlerin yemeklerini denerlerdi.

Toll House, özellikle de tatlılarıyla bilinen bir yerdi. Ruth, limonlu kremalı tart, Boston kremalı pasta ve zencefilli çörek yapardı. Restoranda tereyağlı kurabiyeler de servis ediliyordu ama o, yepyeni bir şey yapmak istiyordu. Eşiyle gittiği yurt dışı seyahatlerinin birinden eve dönerken yeni bir tarif düşündü.   

O günlerde çikolata, tatlılarda hep eritilip kullanılıyordu. Peki ya Ruth çikolatayı başka bir yöntemle kullanabilseydi? Üniversitede yiyeceklerin birbiriyle uyumunu öğrendiği dersi ve çikolatayla yaptığı denemelerini düşündü.

Ruth, eve dönerken marketten tablet çikolatalar aldı. Sonra o çikolataları buz kıracağıyla küçük parçalara ayırdı ve kurabiye hamuruna ekledi. Tadını beğenene kadar tarifi tekrar tekrar denedi ve yeni kurabiyesine Çikolata Parçacıklı Kurabiye ismini verdi.

 

 

Çikolata Parçacıklı Kurabiyelere herkes bayıldı! Restoranındaki müşteriler kurabiyeleri o kadar beğendi ki Ruth’tan evlerine gelip orada da yapmasını istedi, kurabiyeleri arkadaşlarına tattırdı. İnsanlar tarif için Ruth’a yazıyor, o da tarifi memnuniyetle onlarla paylaşıyordu.

Ruth, bir radyo programına kurabiyeleri hakkında konuşması için davet edilince kurabiyeler daha da popüler oldu. Sonrasında tarifi gazetede basıldı. Kurabiyeler o kadar popülerdi ki tablet çikolata şirketi, Ruth’un yaşadığı bölgedeki satışlarının %500 arttığını fark etti. 1939’da şirket, Ruth’tan kurabiye tarifini ve ürettikleri tablet çikolatalarında Toll House’un ismini kullanma izni istedi ve Ruth, bunu kabul etti.

Tarifi yapan herkes, tablet çikolatayı Ruth’un yöntemiyle parçalamalıydı fakat bu kolay bir iş değildi; Ruth’un kızı, annesinin restoran için fazladan tepsi hazırlarken ellerinin tablet çikolataları küçük parçalara ayırmaktan kızardığını ve ağrıdığını söylerdi. 1940’ta, tablet çikolata şirketi ilk kez damla çikolata üretti ve paketine Ruth’un tarifini basarak satışa sundu.

Daha önce hiç kimse damla çikolatalı kurabiye gibisini görmemişti. Öyle ki, diğer şirketler kendi damla çikolatalarını ve kurabiyelerini yapmaya başladı. Damla çikolatalı kurabiye karışımları, market raflarında yerini aldı. Ruth’un kurabiyeleri adından söz ettirmişti ve öyle de kaldı. Bugün bile damla çikolatalı kurabiye, insanların en sevdiği kurabiye türüdür.   

 

 

Ruth, 1967’de emekli oldu ve restoranını sattı. Günümüzde Toll House ismi ve Ruth’un tarifi, hâlâ damla çikolata ve damla çikolatalı kurabiye paketlerinde karşımıza çıkıyor. Ruth’un aşçılık becerisi ve yeni lezzet arayışları, gözde atıştırmalıklarımızdan birini bizlere sundu. Bir sonraki damla çikolatalı kurabiye yiyişinizde Ruth Wakefield’ı hatırlayın.

 

 

Kaynakça:

Vonder Brink, T. (2022). A Sweet Invention. CommonLit. Retrieved December 22, 2022, from https://www.commonlit.org/en/texts/a-sweet-invention.